9. Wesołe ćwiczenia oddechowe
Ćwiczenia oddechowe
Ćwiczenia oddechowe mają na celu pogłębienie oddechu, wydłużenie fazy wydechowej, rozruszanie przepony, a także zapobieganie arytmii oddechowej. są one koniecznym elementem terapii logopedycznej i powinny być wykonywane precyzyjnie, dokładnie i bez pośpiechu
Kilka ogólnych informacji:
- dziecko powinno wdychać powietrze przez nos, a wydychać przez usta- taki tor oddechowy zapewni prawidłowy rozwój i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego
- dzieci, które oddychają przez usta, mają je cały czas otwarte powinny zostać zapisane na konsultację laryngologiczną
- warto również obserwować sposób oddychania podczas snu
- artykulacja powinna odbywać się na wydechu, pamiętajmy : mówimy na wydychanym strumieniu powietrza!!!
- dziecko nie powinno wykonywać ćwiczeń, gdy ma katar, niedrożny nos, jest przeziębione
- przedłużanie wydechu nie powinno być zbyt długie, gdyż może opróżnić płuca z tzw. „powietrza zapasowego” co może doprowadzić do zawrotów głowy
Stosując ćwiczenia oddechowe dzieci uczą się właściwej regulacji wdechu i wydechu w czasie mówienia. Szczególną trudność sprawia dziecku właściwe gospodarowanie powietrzem, np. w czasie wygłaszania wiersza lub w czasie napięcia nerwowego. Wówczas pojawiają się nienormalne artykulacje na wdechu.
v Zabawy z rurką, słomką:
- „Burza w szklance wody”. Zanurzamy słomkę w wodzie i dmuchamy mocno, lekko wywołując bąbelki,
- słomkę wkładamy do szklanki i nie dotykając jej powierzchni, wydmuchujemy w wodzie „dołek”,
- dmuchamy na zmianę: długo – krótko – jak najdłużej, słabo – mocno – bardzo mocno – gotuje się i kipi!
- Rurka może służyć do chwytania (przyciągania na wdechu) różnych lekkich przedmiotów: papierków, gąbki, waty albo ich wydmuchiwania (na wydechu).
- Kto dmuchnie dalej?
- Kto mocniej?
- Kto szybciej?
- Kto trafi do celu?
v Dmuchamy na paski papieru, kulki waty lub papierowe postacie umocowane na nitkach.
v Bawimy się z płomieniem świecy: zawsze w obecności dorosłych!!!
- dmuchamy leciutko, aby płomień drgał, ale nie zgasł,
- dmuchamy tak, aby drgał rytmicznie (kontrolowany wydech) i nie gasł,
- staramy się zdmuchnąć płomień z dużej odległości,
- zdmuchujemy z dużą siłą z bliska,
- zdmuchujemy kilka świeczek jednocześnie.
v Zabawy z piłeczką styropianową .Przedmiot kładziemy na środku stolika. Po obu stronach siedzą: logopeda i dziecko w takiej pozycji, by mieli usta na poziomie powierzchni stolika i:
- lekko dmuchamy na piłeczkę, tak by przechodziła „piechotą” przez stolik od dziecka do logopedy,
- dmuchamy na piłkę silnie, starając się wbić „gola” przeciwnikowi,
- staramy się wbić gola w bramkę zbudowaną z klocków (bramka może być jedna, ustawiona na środku stołu lub kilka w różnych miejscach.
v Dmuchamy na wiatraczki duże i małe.
v Nadmuchiwanie baloników
v Zabawa bańkami mydlanymi
v Wydmuchujemy w górę waciki, piórka: Kto wyżej? Kto utrzyma dłużej wacik, piórko w górze?
v Zabawa w naśladowanie śmiechu różnych osób:
- Jak śmieje się pan? Ho –ho –ho...
- Jak śmieje się pani? Ha – ha - ha...
- Jak śmieje się dziecko? Hi – hi – hi ...
- Jak śmieje się staruszka/ he – he – he ...
- Jak śmiejemy się wesoło?
- Jak śmiejemy się cicho?
- Jak śmiejemy się smutno?
- Jak śmiejemy się tłumiąc śmiech?
Do kolejnych intonacji dołączamy odpowiednią mimikę twarzy.
v Huśtamy ulubioną zabawkę. Dziecko leży na podłodze, ma zabawkę ułożoną na brzuchu. Huśta ją przy pomocy oddechu. Aby zabawka nie spadła, oddech musi być wolny i równy.
